reisverslag 3
Blijf op de hoogte en volg Rachel
25 Februari 2015 | Ghana, Accra
Hoi hoi allemaal. Alles gaat hier gelukkig nog steeds goed. Ik loop inmiddels al zo traag als al die ander hier. Ik denk dat het mede komt, omdat na een kleine inspanning het zweet van me lijf gutst. Het is zo warm hier. Mijn huid is ook al lekker bruin geworden dus ik val steeds minder op haha. Vorige week wilde we voetbal gaan kijken bij iemand in de voortuin Desmond een Ghanese jongen uit de buurt vroeg of we mee gingen. Maar de eigenaar van het huis was vergeten het abonnement te betalen, dus op het laatste moment ging het feest niet door haha. Ghana is wel een echt fanatiek voetbal land. De 2de keer dat we er naar toe gingen, zit er zo 100 man super fanatiek naar de wedstrijd te kijken. Wel grappig om tussen te zitten. Bijna niemand heeft een tv dus dit is een handige oplossing, als het abonnement betaald is. In het ziekenhuis sta ik soms nog steeds verbaast van was ik allemaal zie. Ik vroeg laatst waarom er iedere dag wel 2 of 3 paar bedden buiten staan en ook iedere keer anderen bedden. Het matras er zo half overheen. Ze vertelde dat als iemand overlijd dat ze dan het bed in de zon zetten zodat de bacteriën een beetje gedood worden en dan staat het bed ook gelijk al klaar voor de volgende. Afgelopen week kwamen we dagen achter elkaar, iedere keer een meisje tegen. Eerst durfde ze ons niet eens aan te kijken maar naar een paar dagen zwaaide ze al van ver. Ze sprak bijna geen Engels maar uit haar antwoord kwam naar voor dat haar moeder in het ziekenhuis lag. Zo zielig een meisje van 8 jaar die niet naar school kan. Leeft hele dagen in en rond het ziekenhuis en maar hope dat het goed komt met haar moeder. We hebben ook een baby van 1 jaar onder behandeling. Paul de hoofd fysiotherapeut vertelde over haar. Het is een baby die al vaker in het ziekenhuis heeft gelegen, maar de moeder heeft geen geld voor behandeling. De vader wilde een gezonde baby en hoefde haar niet. dus die heeft zijn vrouw en kind op straat gezet. Ze is meervoudig gehandicapt en heeft klopvoetjes. Heb contact gehad met een kinderfysiotherapeut in Nederland om te vragen wat we daar aan kunnen doen maar, omdat ze al 1 jaar is, is alleen fysiotherapie niet genoeg. Wij hebben wel voor elkaar gekregen dat we haar mogen behandelen. We gaan ons dus ook andere beperkingen van haar richten. Ik ben wel in afwachting of het goed komt en of er misschien toch ook iets anders aan de voetjes gedaan kan worden. Voor ons afstudeer project van school gaan we een groot project opzetten. Buiten het ziekenhuis. We gaan langs bij verschillende communities, omdat het grotendeel van de mensen zelf niet naar het ziekenhuis kunnen komen, gaan wij gratis naar hun toe. We gaan voorlichting te geven om rugpijn te verminderen. Rugpijn is een veel voorkomend probleem. Vrouwen zie je hier nog steeds de hele vloer vergen met een klein handvegertje, kleding wassen ze staand met een emmer op de grond en ze dragen alles op het hoofd. Mensen die op het land werken zitten de hele dag in een verkeerde werkhouding. Wij gaan voorlichting en advies geven. Afgelopen weekend zijn we naar een reggaedorp geweest Kokrobite met allemaal rasta’s. we hebben daar 2 nachten geslapen. Het was een gezellig feest daar. Bob Marlin muziek en in de strandtentjes rook de wietlucht van ver haha. In de zee is de stroming soms heel sterk dus al die Ghanese gaan niet verder dan de middel het water in. Toen we gingen zwemmen kwamen al snel een aantal Ghanese jongere naar ons toe om te vragen of we hun uitleg wilde geven hoe je moet zwemmen. Komt het Cios toch nog van pas. Weer een paar minder die niet meer verdrinken. Voor een blanke is het niet altijd allemaal veilig hier. Al die mannen willen graag een blanke vrouw met geld. Dus je wordt er echt handig in om nee te durven zeggen. De kans dat je berooft wordt met een mes aan je keel is s ’nachts erg groot als je met een vreemde mee gaat. Dus dat doen we maar niet :p Tot het volgende verslag weer.
-
25 Februari 2015 - 21:39
Annie:
Rachel, geniet van je avontuur met al jouw Hollandse talenten kun je daar veel mensen helpen! Tot het volgende reisverslag, leuk!
-
25 Februari 2015 - 22:17
Natasja:
Hey Rachel, Wat een wereld van verschil! Hoop dat jullie veel mensen kunnen helpen daar. We kijken in ieder geval uit naar het volgend verslag hoor, je belevenissen zijn superleuk om te lezen. Dus wij blijven je volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
